Tentoonstelling Kerkrade
Na de succesvol verlopen deelname aan de nationale tentoonstelling in Rosmalen met veel
enthousiasme ingeschreven voor de tentoonstelling in Kerkrade. Opnieuw een nationale
(categorie 1) tentoonstelling.
Tijdens het jurygesprek in Rosmalen zijn mij, middels diverse op- en aanmerking over
mijn verzameling, mogelijkheden aangereikt om deze te verbeteren. Tijdens de wintermaanden
heb ik de adviezen ter harte genomen en zo rond de 30 van de 84 bladen gewijzigd. Naar
mijn stellige overtuiging ten goede. Op mijn werkkamer ziet het er allemaal even prachtig
uit, en nadat alle bladen weer netjes in de albums zijn teruggeplaatst, deze ingepakt om
mee te nemen naar Kerkrade. Donderdag 19 mei is het zover. Nog 'n laatste controle of
alles wat ik denk nodig te hebben is ingepakt. De albums in de koffers van mijn trouwe
Triumph en na een laatste bak koffie op naar Kerkrade.
De Rodahal in Kerkrade
De reis verloopt voorspoedig. Bij Kerkrade vergeet ik op tijd af te remmen en de juiste
richting te kiezen. In Aken gekeerd en weer terug. Nu wel de juiste afslag nemen en linea
recta naar de Rodahal. Ik meld me bij de inschrijving en krijg een formulier met de mij
toegewezen kadernummers en een catalogus. Zo, nu eerst een kopje koffie. Op diverse
schalen zie ik broodjes kaas en worst liggen en omdat er aan de bar niets te eten is te
bestellen, stil ik mijn trek met enkele van deze broodjes. Ze smaken mirakels goed.
Dan de trap op naar de zaal met de kaders waar ik mijn verzameling geacht word op te
hangen. Er zijn al enkele mensen zeer druk bezig met het ophangen van hun collectie. Ik
haal mijn albums uit de tas en na een laatste controle van de bladen plaats ik ze in de
kaders. Even checken of de bladen niet van de steuntjes vallen als er tegen het kader
gestoten wordt en dan afsluiten met de bijgeleverde slotjes. Nu is er tijd om rond te
lopen en te kijken bij andere inzenders. Het wereldje van deelnemers aan tentoonstellingen
is niet zo groot en het is dan ook niet verwonderlijk dat ik verschillende bekenden
tegenkom.
's Avonds ga ik op visite bij een oude dienstkameraad en om half een zoek ik mijn bed
op in het hotel. Vrijdag belooft immers een drukke dag te worden. 1000 Kaders bekijken,
bij de handelaren zoeken naar nieuwe aanwinsten, en dan nog de contacten met andere
inzenders.
Lange rijen kaders.....
Ik ben net na opening, om tien uur, in de Rodahal en start met het bekijken van de
kaders in de grote zaal. De verzamelingen met traditionele (land) inzendingen zijn
ongetwijfeld fraai maar hebben niet mijn directe interesse. De enige uitzondering is de
verzameling van ons lid Harry Rutgers. Harry neemt al enkele jaren deel aan
tentoonstellingen met een verzameling Cubaanse Perfins !!!! Mijn kennis over dit soort
materiaal is veel te weinig om een inhoudelijk oordeel te geven over zijn verzameling maar
het ziet er altijd zeer verzorgd uit.
Thematische inzendingen kunnen rekenen op mijn warme belangstelling. Welk thema is
gekozen en hoe is het uitgewerkt. Hoe wordt het gepresenteerd, en welke (zeer) fraaie
stukken zijn er te bewonderen. Uitgangspunten bij het bekijken van andere verzamelingen
zijn: zit er motorfiets materiaal in dat ik nog niet ken, en zitten er in de verzameling
voorbeelden van mogelijkheden voor verbeteringen in mijn eigen verzameling.
Na zo'n 500 kaders las ik een kleine rustpauze in om wat te eten en even bij te komen.
Even wat afwisseling en bij de handelaren zoeken naar aanwinsten voor de collectie. Dat
valt wat tegen. De oogst is niet al te groot. Wel een leuke geldzendingbrief uit de
Dominicaanse Republiek, waarop naast twee speciale zegels voor geldzending ook twee
verplichte expresse zegels (motorfiets zegels) zitten. Ook nog een speciaal stempel van
St. Wendell uit 1954 met FIM logo gevonden. Toch nog een paar leuke aanwinsten. Op naar de
resterende 400 kaders.
Er waren ook de nodige handelaren
Er zijn enkele heel fraaie verzamelingen te bewonderen. Verzamelingen die al meerdere
malen op tentoonstellingen te zien zijn geweest en dankzij de adviezen van de diverse
juryleden naar een hoog niveau zijn doorgegroeid.
Omdat om vijf uur de zaal dicht gaat moet ik eruit. Op naar Vinkeveen om zaterdag te
gaan barbecuen met mijn voetbalteam. Eerst nog even de catalogus bij Hans door de deur
gooien zodat hij voor we zondag de reis aanvaarden naar Kerkrade alvast kan aankruisen
welke verzamelingen hij zeker wil bekijken.
Zondag gaan we, Hans en ik, na een kopje koffie in Ankeveen om even over negen naar
Zuid-Limburg. Zonder uitstapje naar Duitsland wordt deze keer de plaats van bestemming
bereikt en de auto op enkele meters van de Rodahal geparkeerd. Het is zondag dus we hoeven
geen parkeergeld te betalen. Dat is als eerste verdiend. Bij de ingang laat ik mijn
deelnemerskaart zien en we kunnen zo doorlopen. Dat is de tweede meevaller. Hoe lang
blijft dit goed gaan?
Ik ben nu toch wel nieuwsgierig naar het resultaat van de beoordeling. We wachten niet
en gaan direct naar de grote foyer waar mijn verzameling hangt. Dan komt een kleine
deceptie. Na alle aanpassingen en, zoals je geneigd bent te denken, verbeteringen, valt
het lagere resultaat ten opzichte van de tentoonstelling in Rosmalen in eerste instantie
tegen. Afwachten wat de motivatie van de jury is. De verzameling is gejureerd door een
Zwitsers en Oostenrijks jurylid. Het Zwitserse jurylid neemt het woord. Hij benadrukt
direct dat het geen verantwoording van het resultaat is maar een verklaring hoe zij tot
het resultaat zijn gekomen zoals het is.
Het plan (hoofdstukindeling) is goed maar wat onevenwichtig. Hoofdstukken van 4 en 5
bladen worden afgewisseld met hoofdstukken van 10 bladen. Beetje in onbalans. Voorts komt
er een hoofdstuk voor waarbij geen bladen getoond worden. Als we dan langs de verzameling
lopen signaleren de beide juryleden materiaal dat geen filatelistisch raakvlak heeft.
Stempel nog zegel hebben betrekking op het thema motorfiets. Dan zijn er stukken waar de
waarde-indruk niet totaal zichtbaar is. Kwalitatief wat minder fraai materiaal had met een
simpele ingreep beter getoond kunnen worden. Brieven, FDC's etc. waar naast het stempel
teveel van het stuk getoond wordt wat onnodig ruimte inneemt. Dit komt allemaal zeer
plausibel over.
Daarnaast zijn er wat meer door cultuur bepaalde argumenten als tonen van gebruikte
postwaardestukken waar zowel gebruikt als ongebruikt is toegestaan.
Hoewel de eerste indruk van het resultaat als gezegd wat tegenviel zorgt een zeer
duidelijke argumentatie ervoor dat het toch acceptabel is. Positief was de opmerking dat
ik op filatelistisch materiaal motorfietsen weet te ontdekken die anderen misschien
ontgaan. Om het toch wat meer te benadrukken op de bladen zou een pijltje naar het
thematisch relevante voor de toeschouwer verhelderend werken.
Ondanks het gegeven dat ik, terwijl ik dit enkele dagen na de tentoonstelling schrijf,
nog steeds een tweeslachtig gevoel heb, is het een zeer leerzame ervaring geweest.
Enerzijds om eens te ervaren hoe buitenlandse juryleden te werk gaan. Anderzijds de
mogelijkheid om dankzij een strenge jurering een stap voorwaarts te maken met de adviezen
die middels de op- en aanmerkingen zijn gemaakt. Als de eerste teleurstelling wat is
weggeëbd ga ik met nieuwe energie aan de gang om met mijn verzameling door de 90 punten
barrière heen te breken naar een Groot Gouden bekroning. Wordt vervolgd.
Nico Helling
Naar boven - Terug naar vorige pagina - Home |